Bitka na Košarama
mp4
(377,58 MB)
BITKA NA KOŠARAMA
9. APRIL - 14. JUN 1999.
9. APRIL - 14. JUN 1999.
Bitka na Košarama u novijoj istoriji postala je sinonim za odbranu otadžbine. 9. aprila snage OVK su iz pravca Albanije napale graničare u oblasti karaule Košara, koja se nalazi na obrocima Prokletija u rejonu Juničke planine, između gradova Đakovice i Peći. Niko nije očekivao da će kopnena invazija krenuti preko teško prohodnih planinskih vrhova koji dostižu i do 2.000 metara nadmorske visine. Bio je to pokušaj kopnene invazije na Jugoslaviju.
Pukovnik Ljubinko Đurković, komandant 2. bataljona 125. motorizovane brigade: „Cilj NATO planera sa početkom i usmeravanjem sopstvenih snaga na pravcu Košara je bio da postigne efekat iznenađenja, da raseče snage, vojsku Savezne Republike Jugoslavije, da napravi brzi prodor u metohijsku dolinu, da odseče glavninu snaga od drugih snaga Prištinskog korpusa, što pre dođe uklinjavanjem do Prištine i faktički Prištinski korpus podeli na dva dela, delom snaga opkoli, da vazdušnim desantom u rejonu Drenice dovede sveže snage i da faktički porazi, uništi Prištinski korpus do totalne okupacije“.
U bici koja je trajala 67 dana vojnici Vojske Jugoslavije uspeli su da zaustave dalji prodor neprijatelja ka Kosovu i Metohiji. Neprijateljske snage osvojile su pojedina zasedna mesta koja su držali graničari. Zauzeli su i karaulu Košare koja zbog svog nepovoljnog položaja nije bila branjena. Dalje od te linije fronta, koja je formirana u prvim danima napada, nepijatelj nije mogao.
Pukovnik Duško Šljivančanin, komandnat 53. graničnog bataljona: „Državnu granicu je napadala pre svega u prvom talasu to su bila takozvana Oslobodilačka vojska Kosova, uz sve instrukcije i komandu regularne vojske Republike Albanije, uz podršku NATO avijacije. Kada govorimo da je Saveznu Republiku Jugoslaviju napalo 19 članica NATO pakta mi nigde ne pominjemo da je agresiju na Saveznu Republiku Jugoslaviju vršila Republika Albanija“.
OVK teroristi, koji su tih dana napadali na Košarama, u Albaniju su sa Kosova došli tokom 1998. i početkom 1999. godine, gde su u terorističkim kampovima prošli vojnu obuku. Podaci govore da ih je u širem rejonu karaule Košare bilo oko 6.000. U napadu je obično učestvovalo 1.500 do 2.000 ljudi.
Pukovnik Duško Šljivančanin, komandnat 53. graničnog bataljona: „Još jedna karakteristika bitke na Košarama jeste neverovatno nesrazmeran odnos snaga između onoga ko je vršio agresiju i graničara koji su branili državnu granicu. Prvih dana je bilo negde između 120 i 130 graničara u rejonu karaule Košare, a s druge strane, sada kada su i Albanci počeli da pričaju o tome, bilo je nekoliko hiljada ljudi koji su u talasima napadali“.
Odnos snaga je vrlo brzo izjednačen. Graničarima se pridružuju i vojnici 125. motorizovane brigade, pripadnici Vojne policije, 63. padobranske brigade kao i delovi 72. specijalne brigade, dobrovoljci ...
Ljubinko Đurković, komandant 2. bataljona 125. motorizovane brigade: „Nas na Košarama u svakodnevnim borbama u izvođenju te bitke bilo je 1.357 boraca, ali deo boraca je bio zamenljiv tako da je učešće u bici na Košarama imalo oko 2.500 ljudi, boraca, starešina, oficira, podoficira u toj zbirnoj brojci“.
U bici na Košarama poginulo je 108 pripadnika Vojske Jugoslavije. Vojska Jugoslavije se sa Košara povukla tek nakon potpisivanja Kumanovskog sporazuma. Do 14. juna neprijatelj preko Košara nije mogao.
FOTOGALERIJA
